« Όταν ο άνθρωπος δέχεται επίθεση από τον πιο πιστό του φίλο..

Στην ιστορία ακούμε συχνά για την αφοσίωση του σκύλου προς τον άνθρωπο. Έχουμε πολλά παραδείγματα σκύλων που στην προσπάθειά τους να προστατεύσουν το αφεντικό τους, αψήφησαν τη δική τους σωματική ακεραιότητα ή ακόμα και την ίδια τη ζωή τους. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η πίστη και η αφοσίωσή τους αποδείχθηκε ακόμα και αν είχαν περάσει αρκετά χρόνια χωρίς να δουν τον άνθρωπο που στη δική τους ψυχή ήταν για πάντα ο μοναδικός ιδιοκτήτης τους.
Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν να ακούμε περιπτώσεις όπου αυτός ο πιστός τετράποδος και καλύτερος φίλος του ανθρώπου «μεταμορφώνεται» σε ένα άγριο και ανεξέλεγκτο ζώο και επιτίθεται στον ιδιοκτήτη του;

Ο σκύλος δεν φταίει ποτέ

Η αιτία αυτής της μεταμόρφωσης είναι η ανθρώπινη συμπεριφορά και μόνο.
Μην κρύβεστε πίσω από δικαιολογίες του τύπου «είναι χαρακτηριστικό της φυλής του», «είναι πολύ ισχυρή προσωπικότητα και δεν ανέχεται να τον πιέζω», «είναι κακός χαρακτήρας», «δεν τον κοινωνικοποίησα σωστά όταν ήταν μικρός».

Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Είναι δεδομένο ότι ο σκύλος σας έζησε μια τραυματική εμπειρία από ανθρώπινο χέρι – ίσως από το δικό σας ή ακόμα και από το χέρι ενός «επαγγελματία εκπαιδευτή».

Ποιες είναι οι πιο πιθανές αρνητικές εμπειρίες που μπορεί να οδηγήσουν το σκύλο να συμπεριφέρεται με κακία και επιθετικότητα στον ιδιοκτήτη του;

Ενοχλώντας το σκύλο την ώρα του φαγητού

Πολλοί ιδιοκτήτες έχουν την περιέργεια να δοκιμάσουν το σκύλο τους στο πώς θα αντιδράσει αν την ώρα που τρώει του πάρουν το φαγητό. Η άποψη που έχει επικρατήσει στο θέμα αυτό είναι, βέβαια, προϊόν λανθασμένης πληροφόρησης. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι αν ο σκύλος τους επιτρέψει να του πάρουν το φαγητό χωρίς να αγριέψει, το κάνει απλά και μόνο γιατί τους έχει αποδεχθεί ως αρχηγό.

Καταρχήν δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος που θα πρέπει να ενοχλείτε το σκύλο την ώρα που τρώει, παίρνοντας το φαγητό που εσείς ο ίδιος, λίγο πριν, του δώσατε.
Να ξέρετε εξάλλου ότι δεν κερδίζετε τίποτα απολύτως στην επικοινωνία σας μαζί του μέσω αυτής της κόντρας.

Είναι γνωστό ότι ο σκύλος από τη φύση του διεκδικεί και προστατεύει το φαγητό του. Πηγαίνοντας λοιπόν εσείς κοντά του την ώρα που τρώει, με διάθεση να του πάρετε το φαγητό του, τον προκαλείτε να αντιδράσει ενστικτωδώς.
Η συμπεριφορά σας αυτή είναι η αρχή πολλών προβλημάτων στη μελλοντική σας σχέση μαζί του.
Σκεφτείτε τον εαυτό σας, πεινασμένο, να καθίσετε στο τραπέζι για να φάτε και την ώρα που έχετε ξεκινήσει να απολαμβάνετε και να ικανοποιείτε την ανάγκη σας αυτή, να έρθει κάποιος (έστω και συγγενικός σας άνθρωπος) να σας πάρει το πιάτο, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος. Δεν νομίζω να τον δαγκώσετε, αλλά σίγουρα θα αντιδράσετε.

Αν για προσωπικούς λόγους θα θέλατε ο σκύλος σας να σας επιτρέπει να πλησιάζετε ή ακόμα και να του παίρνετε το πιάτο του την ώρα που τρώει, θα πρέπει από μικρή ηλικία, όταν φτάνει η ώρα να τον ταΐσετε, να κρατάτε το πιάτο του, να ανακατεύετε την τροφή του, να κάθεστε χαμηλά και να τον αφήνετε να σας πλησιάσει για να φάει. Όταν ο σκύλος έρχεται να φάει από το πιάτο που εσείς κρατάτε, θεωρεί στο μυαλό του ότι είναι δικό σας και έτσι δεν ανησυχεί ότι θα του το πάρετε. Αυτό μετά από κάποιες φορές τού γίνεται συνήθεια και είναι σίγουρος ότι το φαγητό του δεν διατρέχει πια κανέναν κίνδυνο, κάθε φορά που εσείς το πλησιάζετε.

Η σωστή διαπαιδαγώγηση του κουταβιού

Το μεγάλο πρόβλημα συνήθως ξεκινάει από την ηλικία που ο σκύλος μας είναι κουτάβι. Δυστυχώς, οι περισσότεροι δεν έχουν την κατάλληλη ενημέρωση από τον εκτροφέα τους για τον τρόπο που πρέπει να του συμπεριφερθούν. Εκνευρίζονται για τις ζημιές τις οποίες κάνει, για τις αταξίες και για το αν λερώνει σε χώρους που οι ίδιοι δεν θέλουν.
Συνήθως το μαλώνουν, του φωνάζουν, το τιμωρούν και αρκετές φορές το χτυπάνε.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αντί να κερδίσουνε την εμπιστοσύνη και την αγάπη του να βρίσκονται σε συνεχόμενη κόντρα. Αν η μοναδική επαφή με το σκύλο σας είναι η ώρα που τον επιπλήττετε για «ζημιές» που έκανε, το μόνο σίγουρο είναι ότι ποτέ δεν θα επικοινωνήσετε πραγματικά με αυτό το ζώο.

Ορισμένες φορές, ο σκύλος αντιλαμβάνεται ότι η μοναδική σας επαφή μαζί του είναι όταν κάνει ζημιές και γι’ αυτό το λόγο τις κάνει εσκεμμένα, απλά και μόνο για να κερδίσει την προσοχή σας. Δεν τον απασχολεί αν θα τον μαλώσετε ή αν θα τον δείρετε, του αρκεί ότι κατάφερε να σας κάνει αισθητή την παρουσία του.

Όταν ο σκύλος είναι ακόμα μικρός, το πρόβλημα στην ουσία είναι ακόμα αντιμετωπίσιμο. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, ο σκύλος «σκληραίνει» και το παιχνίδι της κόντρας γίνεται πιο έντονο. Φυσικά, σημαντικοί παράγοντες για το μέγεθος του προβλήματος είναι η προσωπικότητα και η ηλικία του σκύλου.

Για να κάνουμε λίγο πιο σαφές το πρόβλημα, αυτή η κόντρα σε μικρή ηλικία δεν μας κάνει εντύπωση, σε μεγάλη ηλικία όμως μπορεί να μεταφραστεί ακόμα και σε δάγκωμα.
Ένα κουτάβι ανέχεται καταστάσεις, ένας σκύλος στην εφηβεία ή ένας σκύλος ενήλικος, σπάνια.

Όταν έρθει η ώρα να βιώσουμε αυτή τη συμπεριφορά του σκύλου, εμείς δεν θυμόμαστε όσα έγιναν στο παρελθόν, δεν αναρωτιόμαστε αν αυτή η συμπεριφορά είναι δική μας ευθύνη και το μόνο που πιστεύουμε είναι ότι ήμασταν άτυχοι αποκτώντας έναν αχάριστο σκύλο, που όχι μόνο δεν εκτίμησε αυτά που του προσφέραμε αλλά απεναντίας μας δαγκώνει.

Αν αυτό συμβεί και φοβηθείτε το σκύλο σας, το ζώο το αντιλαμβάνεται και οποιαδήποτε στιγμή συμβαίνει κάτι που δεν του αρέσει, θα σας δαγκώνει. Το σίγουρο είναι ότι σε αυτή την περίπτωση η σχέση σας έχει καταστραφεί και δεν υπάρχει τρόπος να την επανακτήσετε. Αν όμως, παρά το ότι σας δάγκωσε, εσείς εξακολουθείτε να μην τον φοβάστε, τότε με σωστή μέθοδο εκπαίδευσης το πρόβλημα μπορεί να ξεπεραστεί.

Η εκπαίδευση μπορεί να είναι η αιτία του κακού

Φανταστείτε ένα κουτάβι το οποίο ζει χαρούμενο με τον ιδιοκτήτη του, ο οποίος ασχολείται ουσιαστικά μαζί του, παίζουνε, πηγαίνουν ανέμελες βόλτες και διασκεδάζουν. Έρχεται όμως η ώρα που ο σκύλος σας είναι σε ηλικία εκπαίδευσης και τότε αρχίζει το μεγάλο κακό.
Τι θα μπορούσε να συμβεί αν η επιλογή του εκπαιδευτή δεν είναι σωστή;
Το ανέμελο και χαρούμενο κουτάβι βρίσκεται με έναν πνίχτη, καλείται να εκτελέσει εντολές τις οποίες δεν γνωρίζει άρα δεν εκτελεί, με αποτέλεσμα να νιώθει κάτι να του στραγγαλίζει το λαιμό.
Μετά από ένα χρονικό διάστημα, η εκπαίδευση ολοκληρώνεται και έρχεται η σειρά του ιδιοκτήτη να χειριστεί αυτό «το εργαλείο». Τότε ξεκινάει το πρόβλημα. Ο σκύλος δεν αντιλαμβάνεται την απότομη για αυτόν αλλαγή της συμπεριφοράς του ιδιοκτήτη του, με αποτέλεσμα να προβληματίζεται και να χάνει την εμπιστοσύνη που του είχε.

Αν ο σκύλος μας βιώσει αυτή την κατάσταση υπάρχουν δύο περιπτώσεις.

• Πρώτον, ο σκύλος σας ο οποίος από τη φύση του δεν έχει πολύ ισχυρή προσωπικότητα για να αντέξει αυτή την πίεση από εσάς, «καταστρέφεται», κλείνεται στον εαυτό του και δεν ξαναπαίρνει ποτέ καμία πρωτοβουλία γιατί πάντα φοβάται ότι θα τον μαλώσετε. Το αποτέλεσμα είναι να μην είναι ποτέ πια χαρούμενος και να βρίσκεται μόνιμα σε μια σύγχυση σε σχέση με το τι του